Bujanoc, 11 mars -Agjencia e lajmeve “Presheva Jonë” ka arrtur te identifikoj hoxhen me kravat kuqezi qe uj pa ne mesin e qytettareve ne pritje te presidentit shqiptar Bujar Nishanit ne Bujanoc me 7 mars të këtij viti fografia e te cilit pushtoi mediat shqiptare dhe ato në ballkan.
Hoxha merr rrugëne 144 km nga Dardana ne Presheve, per presidentin shqiptar Bujar Nishanin
Eshte ky Mervan Kqyku nga Gjilan. Me profeson imam i njohuzr en Kosovë (anamoravë) qe sherben 2 vitet e fundit në fshatin Busavate ne Komunen e Dardanes. Para se te vinte ne Drandane ai sherbenteme ket mision edukativo-paqësor në rrethin e Novoberdes .
Se si e komenton ardhjen e presidentit shqiptar z.Nishnai ne Bujanoc, imami nga Dardana i cili u gjend enkas ne Bujanoc per këtë vizite per agjencine e lajmeve “Presheva jonë” tha se “Prezenca e presidentit shqiptar z.Nishani ne mesin e qytetareve te Buajnocit per shqipetaret ishte me shume se kenaqesi, hisotirke, kurse per serbet mu duk sikur ju erdhi droni n’midis Beogradit.¨..”
“Po at dite edhe pse isha i angazhuar ne disa obligime te tjera, por kur mora vesh se z.Nishani po e viziton Luginen te gjitha takimet dhe angazhimet e mia qe i kam pas at dite i kam anuluar vetem qe te jem ne Kosovne Lindore, për ta pritur presidentin Nishani ne Bujanoc, pasi mua me lidh dica me anen e juaj, meqë atje kam besa edhe shoqëri te shumte nga Bujanoci dhe Presheva apo edhe duke ditur se shqiptaret ne këto qytete janë të shkelura nga serbet sikur dikur ne në Kosovë dhe keshtu pa hezitim vendos aqe ate dite te kryej nje obligim moral qe se paku te dal ne mbeshtetje te popullit tim vlla atje qe kishin dalur per ta pritur presidnetin shiptar Bujasr Nishanin. Une kur vendosa te vi atje vendosa qe se paku te jem me uniformë, por kisha pak dilema ne veshjen se qfar te vendosi per kollare dhe vendosa me kollare kuqezi meqe ajo dite per mua dhe shqiptaret ishte historike dhe festive. Kur kalova kufirin, kam mberritur ne fshatin Konqul zemra mu bë mal. mu duk se mu rrit edhe me shume, pasi qe truareve, rruges qe te shpiente drejt Bujanocit kishin dalur femijet me plore flamuj kuqezi ne duar dhe ne ballkone dhe kur pash qe po valvonin flamujt aty nga femijet dhe fshataret e gjtha moshave, sadopak u emocionova dhe sikur isha gati te qaj edhe pse syt mu ishin mbushur me lot, sepse duke e ditur se ne ato vende eshte i ndaluar te perdoret simboli kombetar. Kur arrita ne afersi te qytetit te Bujanocit veq sa zemra nuk më dilte nga venda kjo per shkak qe shihja rrgues policine serbe e e cila ihste mbuluar gjithandej kuqezi per te pritur të parin e Shqiperisë. Ishte ndjejn e pa pershkruar ate dite dhe vendosa te rradhitem ne rendin par perballë Komunes se Bujanocit dhe u radhita se bashku ne mesin e qytetarve te tjere sepse deshirojsha ta nderjja dhe ndaja bashakrisht gezimin tim me ta me rastin e pritjes z.Nishani ne Bujanoc, vizite kjo e cila nuk kam fjalë, ishte dicka e pa pershkruar. Prezenca e presidentit shqiptar z.Nishani ne mesin e qytetareve te Buajnocit per shqipetaret ishte me shume se kenaqesi, hisotirke, kurse per serbet mu duk sikur ju erdhi droni n’midis Beogradit.¨..”
